Een heerlijk broodje bij Traiteur Friso in Terneuzen.
Het was een vrijdagavond en spontaan hadden we zin om naar de bioscoop te gaan. Het was 18:00 en de film zou om 19:15 beginnen. We moesten nog eten maar er was niks gemakkelijks in huis en mijn man vroeg wat ik wilde doen. Ik zei dat ik wel erg trek had in een stokbroodje gezond. Nu zit er normaal gesproken ei, kaas en ham op een stockbroodje gezond, niet bepaalt veganistisch ik weet het. Maar het was wel waar ik trek in had.. Ik dacht met een stokbroodje gemengde sla, wat komkommer en zongedroogde tomaatjes ga ik ook wel tevreden zijn. We besloten om te kijken of de broodjes zaak "Traiteur Friso" nog open was. Als vegetariër heb ik er weleens een broodje gehaalt en dat smaakte altijd erg goed. Dit zou de eerste keer zijn sinds ik veganistisch ben geworden en tevens de eerste keer buiten de deur eten als veganist. Spannend want op het internet had ik gelezen dat dit nog weleens een hele uitdaging kon zijn. Vol goede hoop gingen we de auto in, op naar Terneuzen waar Traiteur Friso zit en tevens de bioscoop. Nog even een banaan in mijn tas gestopt voor mochten ze niet meer open zijn of voor als er toch niks veganistisch te krijgen was. Die banaan is er de hele avond niet uitgeweest. De volgende dag kwam ik hem tegen, helemaal beurs. Jammer maar helaas die is zo de groenbak in gegaan.
Aangekomen op de Axelsstraat zagen we dat ze nog open waren, Joepie! Mijn man parkeerde de auto ergens en ik ging alvast naar binnen. Ik was al snel aan de beurt om mijn bestelling te plaatsen. Ik bestel een half stokbrood gezond met alles erop en eraan voor mijn man. En voor mijzelf een half stokbrood met wat sla, komkommer, zongedroogde tomaatjes en balsamico azijn. Ik benadruk nog even dat er niks dierlijks op gedaan mag worden maar dat als ze inspiratie mocht hebben voor ander plantaardig beleg ze vrij is dit er ook op te doen. De dame die mijn bestelling opnam schrijft alles keurig op en loopt naar achter om de broodjes te bereiden. Ergens achter de toonbank vandaan komt een vrolijke man die enthousiast vraagt of ik misschien veganistisch ben. Ietswat verbaast zeg ik "ja inderdaad". Waarop hij direct antwoorden met erg veel vrolijkheid 'O wat leuk! Ik kan wel wat voor je maken hoor. Ik doe dat wel vaker. Ik heb ook weleens een veganistisch buffet verzorgt. Dus ik heb daar wel ervaring mee.' Hij liep naar het meisje toe dat mijn bestelling had opgenomen en mompelde wat tegen haar. Ik kon het niet goed verstaan maar begreep iets van dat ze goed der best moest doen om het mij te laten smaken. Blij verrast door deze enthousiaste reactie ging ik zitten op de daarvoor bedoelde bank. Na een paar minuutjes kwam ook mijn man binnen en ik vertelde enthousiast over de reactie die ik had gekregen. Even later hoorde ik het meisje iets aan de man vragen omtrent mijn broodje en hij wuifde het weg. Nog meer gemompel volgde en uiteindelijk nam de man de hele taak van het meisje over en ging enthousiast aan de slag met van alles en nog wat. Terloops liet hij nog even weten dat hij wat speciaals voor me zou bereiden. De nieuwschierigheid groeide bij mij. Waar zou hij mee aankomen zetten? En een lichte angst, zou hij wel zeker weten wat veganisme inhoud en niet per ongeluk toch een dierlijk ingrediënt toevoegen? Er werd van de ene kant naar de andere kant geroepen om gemarineerde worteltjes uit de koeling te halen en ondertussen werden andere klanten geholpen. We hebben zo'n 10 minuutjes gewacht en mijn man begon een beetje zenuwachtig te worden, bang om het begin van de film te missen. Ik was ontspannen en had nergens last van en was alleen maar erg nieuwschierig geworden naar mijn broodje. Mijn honger drong alleen wel aan dat er wat haast gemaakt moest worden. Uiteindelijk kwam de man helemaal blij en trots te voorschijn en overhandigde het stokbroodje aan de dame bij de kassa zodat ze hem kon inpakken en afrekenen. Ondertussen vertelde hij me uitgebreid wat er allemaal op zat. Rucola sla met een salade van diverse tomaten, gecarameliseerde witlof en iets van balsamico azijn. Mijn gedachte dwaalde af en de rest is niet echt meer binnen gekomen want ik voelde een lichte teleurstelling opkomen. Ik was 6 en een halve maand zwanger en tomaten vond mijn buik tot nu toe niet heel erg fijn. Een beetje zongedroogde tomaten ging wel. Maar een hele salade bestaand uit tomaten!? Ojee dacht ik. Plus, witlof dat heb ik nooit lekker gevonden. En hij had nog wel zo zijn best gedaan. Ik probeerde mijn teleurstelling niet te laten blijken maar dankbaar over te komen. Kon hij het weten dat ik witlof niet lekker vind en te veel tomaat me misselijk maakt. Hij ging gewoon door in zijn enthousiastme gelukkig en vertelde dat hij er ook nog gemarineerde worteltjes bij had gedaan. Die waren ook erg lekker en die moest ik proeven, al paste ze niet bij het broodje zelf. Ik in mijn warhoofd begreep het niet helemaal. Waarom had hij die er dan bij gedaan als het niet paste? Huh. Maar goed. We rekende af en zeide vriendelijk gedag en bedankte voor de extra moeite die ze erin hadden gestoken. Hij vroeg nog of ik hem wilde laten weten als het had gesmaakt, ik dacht nog, nou dan moet het wel heel erg goed smaken maar oke. Op naar de bioscoop. We waren wel wat laat maar we zouden nog net op tijd zijn, al zouden we misschien een paar reclames missen. Maar je komt toch voor de film en niet voor de reclames. Eenmaal in de zaal kwamen we erachter dat we de enige waren wat er voor zorgde dat we op ons gemakje zonder ons onbeleefd te voelen onze broodjes te voorschijn konden halen en opeten. Ik wilde het een eerlijke kans geven en zeker proeven. Dus ik nam een voorzichtige hap. OMG, wow wat was dat lekker! Ondanks dat ik voornamelijk stokbrood in mijn mond had en maar een beetje salade proefde ik zeker de rijke, uitgebalanceerde smaak van de ingrediënten. De tomaten waren echt heerlijk verwerkt in een salade waardoor de zure smaak van de tomaten die me zo misselijk maakt normaal gesproken totaal verdwenen was. Een frisse zoete smaak wisselde zich af met fruitige smaken en frisse sla. De witlof heb ik niet herkent maar ik geloof dat de caramelisatie van de bladeren de oorzaak waren van die heerlijke zoete vleugjes die me wat aan honing deden denken. De tomaten waren heerlijk en ik denk dat er wel 5 verschillende tomaten in verwerkt waren die allemaal even lekker, gezond en vers proefde. Ik heb het hele broodje vol genot opgegeten en heb kunnen smullen van elke hap. We waren op tijd voor de film maar ik denk dat ik toch het eerste kwartier heb gemist. Ik herinner me nog dat de lichten uitgingen en ik dacht he verdorrie nu kan ik mijn broodje niet meer zien, laat me nou toch nog even rustig eten! De worteltjes die genoemt werden zaten niet op het broodje zelf. Die had hij er in een plastic bakje naast gedaan. Zodat we die nog los konden proeven. Uiteindelijk heeft mijn man die als snack opgegeten tijdens de film. Ik heb er eentje geproeft. Erg lekker, maar inderdaad paste het qua smaak niet bij het broodje en ik vond het jammer dat ik niet wat langer had gewacht zodat ik nog langer had kunnen genieten van de nasmaak in mijn mond.
Ik wil dit broodje zeker nog een keer eten en de volgende keer als we weer naar de bioscoop gaan ga ik weer langs in de hoop dat ze dit broodje weer kunnen klaar maken en ik zal dan zeker laten weten hoe verukkelijk ik het vond.
Wil je Traiteur Friso ook een kans geven? Ga dan even langs op Axelsestraat 59B inTerneuzen of neem een kijkje op hun website: http://www.traiteurfriso.nl/
